voor presskit, stills en andere informatie contact: info@portraitofagarden.com


  1. -New York Times

- Villagevoice

- Filmstage.com

review VIFF Vancouver

- US. Release for Portrait of a Garden

- ’A Stapel Diet’ in SEENL

- Paradijsvogels Magazine












Sandra de Haan, Zone 5300

De tuin in deze film zal stadstuinier het water in de mond laten lopen: een uitgestrekte serie bedden, kassen en een boomgaard, behorend bij een oud landgoed, ooit in verval geraakt en weer helemaal hersteld. Ook bloembedden en bijenkasten horen erbij. Deze tuin is een bedrijf, gerund met toewijding, veel geduld en vooral veel kennis van planten en bomen.

Met die kennis is het in Nederland droevig gesteld, vertelt de 85-jarige Jan Freriks, die nog elke dag met zijn vak bezig is: fruitbomen snoeien en dunnen. Met de opkomst van de industrie is de landbouw naar de rand van de economie weggedrukt. Van de vele variëteiten bomen en groenten wordt nog maar een klein deel commercieel gekweekt.

Aan jonge tuinders wordt op de tuin kennis doorgegeven. Gelukkig heeft Freriks zijn schat aan kennis al in een boek samengebracht want het zou erg jammer zijn als die verloren zou gaan.

Een heel jaar lang wordt de tuin gevolgd, van zaaien tot oogsten. Snoeien is nog niet zo simpel als het eruit ziet. Het krenten van druiven, pruimen en appels evenmin: er bestaat een optimaal aantal vruchten per tak. Ookal heb je zelf nog nooit in een tuin gewerkt, het is een genot om Freriks zo liefdevol over zijn vak te horen vertellen. De tuin is eigenlijk de wereld in het klein. Je moet plannen, organiseren, samenwerken, leren, teleurstellingen incasseren, alles wat je in het gewone leven ook moet. De prachtige muziek van Jozef van Wissem maakt het helemaal af.


Wim de Jong, De buik van Rotterdam

Misschien wel de mooiste keukentuin ter wereld

Portret van een tuin brengt het vele werk in kaart dat eigenaar Daan van der Have en meester-hovenier Jan Freriks moeten verrichten om de misschien wel mooiste en oudste productietuin van ons land in optimale staat te houden. De Rotterdamse regisseur Rosie Stapel volgde de beide mannen vier seizoenen achtereen tijdens wat zich nog het best laat omschrijven als één langgerekte snoei- en plukbeurt op een terrein van anderhalve hectare. 

In de 98 minuten die Stapel daarvoor in haar film neemt, leert de kijker versneld iets van het geduld opbrengen dat Van der Have en Freriks al vijftien jaar lang aan de dag leggen om bijvoorbeeld een berceau (ofwel loofgang) van peren tot volle wasdom en bloei te krijgen. Het kweken van leifruit tegen muren of druiven in antieke kassen vraagt al net zo veel uithoudingsvermogen en vooral kennis van zaken. Overgeleverde kennis welteverstaan, want kunstmest en chemische bestrijdingsmiddelen zijn op Dordwijk dus volstrekt uit den boze.

Maar in Portret van een tuin richt Rosie Stapel zich nadrukkelijk op de toewijding en de precisie die haar twee hoofdpersonen aan de dag leggen om het 'goddelijke in de natuur', zoals Van der Have het de filosoof Spinoza nazegt, te ervaren.

Stapel veronderstelt waarschijnlijk terecht dat liefhebbers van natuur – en zeker ook die van gezond, duurzaam geproduceerd en lekker eten – wel begrijpen waarvoor Van der Have en Freriks het allemaal doen als ze, met hun rug naar de camera en héél kort, even iets intiems over hun hartstocht voor het tuinieren prijsgeven.


Algemeen Dagblad

Terwijl vier seizoenen voorbij glijden, toont Rosie Stapel in Portret van een Tuin hoe de 60 jarige eigenaar en zijn 85 jarige snoeimeester in de moestuin zaaien, poten, dunnen, snoeien en oogsten. Een verstilde ode aan een bijzondere tuin.